Söylediğinizin doğru olduğunu düşünüyorum. Caden, ölümün kaçınılmazlığına o kadar takıntılı ki, onu her yerde görüyor. Filmin başından beri rahatsız olmaktan şikayet ediyor ama aslında diğer karakterlerin çoğunu geride bırakıyor. Başkalarının da, özellikle de psikiyatristinin ayağındaki giderek kötüleşen deri lezyonlarında çürüdüğünü görüyor.

Cotard sendromunun bir başka oluşumu da, Adele'nin genç Olive'e kanının olmadığını söylemesi. Caden, muhtemelen çocuğunun ölüm oranını inkar etmesini istemediği için buna sesli olarak katılmıyor.

IMDB SSS aracılığıyla gerçek Cotard'a başka bir bağlantı buldum:

Hazel'ın kitaplarında sembolik yankılar da var - Swann's Way, Marcel Proust'un yazarın kendi hayatındaki olayları araştırıp yorumladığı epik romanı In Search of Lost Time'ın ilk cildi. İçinde bir karakter, Cotard sanrısını, bir hastanın öldüğüne, var olmadığına veya vücut organlarına sahip olmadığına dair sanrısal inancını tanımlayan Fransız nörolog Dr Jules Cotard'a dayanan Dr Cottard'dır. New York, Synecdoche'nin ana karakterinin adı da Cotard ve belki de o insanların yaşadıklarına ve var olduklarına dair sanrısal bir inanca sahip olduklarına inanıyor!